Column Daan Hoogwater, Hoogwater Consultancy
Voor mij was een innovatie: iets echt nieuws, een vondst, een doorbraak. En dus verrassend! Een onderzoekresultaat dat een geheel nieuw product of proces betekent. Of iets dat onverwacht toepasbaar blijkt op een geheel ander gebied. Een oplossing biedt voor een al langer bestaand probleem.
Later werd eraan gekoppeld dat een innovatie slechts een innovatie is wanneer het leidt tot een product in de markt. Daarmee begon ‘innovatie’ een multi-interpretabel begrip te worden. Omdat innovatie een verkoopargument werd, werd het in reclame-uitingen op allerlei manieren meegenomen. Het verrassende dat toch nog altijd werd gevoeld bij innovatie begon er vanaf te slijten. Ieder nieuwtje, ieder nieuw product, ieder nieuw proces wordt al gauw een innovatie genoemd.
Dat vind ik jammer. Echte innovaties zijn volgens mij zeldzaam, maar vallen nu niet meer op onder het brede en multi-interpretabele begrip innovatie. Erger, er dreigt het gevaar – door het sleets worden – dat het niet meer aanspreekt en zelfs dat het negatief uitwerkt. Ik betrap mijzelf erop dat ik innovaties van heden schouder ophalend waarneem of zelfs met wantrouwen bekijk om te zien of het wel echt iets innovatiefs is of alleen maar reclamepraat. En in gedachten – misschien onbewust – zet ik dan een negatief streepje bij het betreffende bedrijf.
Wat vindt u, beste lezer? Moeten we het maar laten begaan? Of moeten we ons kritisch opstellen, of misschien zelfs een nieuwe term bedenken om aan te geven dat iets echt nieuws en verrassends is? Het is van het grootste belang dat de Nederlandse bedrijven en wetenschap uitblinken met echte innovaties en niet bedekt worden onder een sleets begrip.
Bekijk al het nieuws
