, Voorzitter Machevo & Bulk Vereniging
Een nieuw jaar, een nieuwe start. Tijd om de balans op te maken over het jaar dat inmiddels achter ons ligt. Tegelijkertijd gaan alle tellers weer op nul en moeten we weer vooruitkijken. Bij terugkijken lopen we altijd het risico dat we met de wetenschap van nu onze acties en reacties van toen beschouwen. Maar juist het afgelopen jaar waren de meeste beslissingen, die gemaakt moesten worden, gebaseerd op onzekere, onduidelijke en zeker onvolledige informatie. Dat leidt er vaak toe dat we direct in een ‘worst-case’ scenario gaan denken en daar vervolgens allerlei reacties op gaan organiseren om deze ‘worst-case’ te voorkomen. Heel begrijpelijk en wat mij betreft heel herkenbaar. Opvallend is wel dat je vaak achteraf hoort (en zelf ervaart), dat het allemaal wel meeviel. Maar zelden wordt de worst-case werkelijkheid.
Ik heb een aantal mensen de afgelopen weken gevraagd hoe hun zakelijke jaar is geweest. En ik kreeg vaak mee, dat het eigenlijk een prima jaar is geweest (ja, ik heb inderdaad weinig mensen uit de horeca, evenementen of cultuursector gesproken). De effecten van corona op de procesindustrie zijn over het algemeen meegevallen in 2021. Veel bedrijven draaien op volle kracht. Natuurlijk waren er uitdagingen op het gebied van grondstofprijzen, beschikbaarheid van grondstoffen, extra bureaucratie door Brexit, uitval door ziekte of quarantaine, etc. Maar het heeft nooit (of zelden) tot de ‘worst-case’ geleidt.
Ik heb me daarom afgevraagd of we niet moeten stoppen met deze ‘worst-case’ benadering waarin we eigenlijk een veel te negatief toekomstbeeld schetsen zodra we met onzekerheid te maken hebben. Ook die vraag heb ik met enkelen gedeeld, waarbij ik door sommigen vol ongeloof werd aangekeken. “Het gaat toch om het inschatten van risico’s! Rekening houden met al dat op je af komt” of “Ik maak ook gebruik van best-case scenario’s”. Daar gaat het wat mij betreft ook niet om. Natuurlijk moet je zorgen dat je je onderneming door zware tijden heen loodst, laverend om obstakels en gebruikmakend van de meest gunstige wind. De vraag is of je dat moet doen uitgaande van het meest zwartgallige beeld van de toekomst. Hoe voorkom je dat je jezelf daardoor de put in praat of misschien nog wel erger: je medewerkers? Hoe zouden we het doen als we een meer rooskleuriger beeld voor ogen houden, uitgaan van het positieve. Onzekerheid is tenslotte inmiddels wel de grootste zekerheid die we kennen. Uitgaan van sterkte en mogelijkheden, niet in bedreigingen en beperkingen! Is dat een te naïeve benadering, los van realiteit?
Misschien een overweging waard aan de start van dit nieuwe jaar? Ik kijk alvast met een positieve blik voorwaarts en wens iedereen een ‘best-case’ scenario. Hierbij toost ik op 2022 met een half vol glas!
Bekijk al het nieuws
